K6 INFO – LOKALNY SERWIS INFORMACYJNY REGIONU SŁUPSKIEGO

Podwodni odkrywcy w CSMW

0

W Klubie Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej w Ustce, z okazji 100-lecia tej najstarszej morskiej szkoły, odbyło się spotkanie z odkrywcami wraku ORP „Kujawiak”. Wśród uczestników ekspedycji był Mariusz Borowiak, pisarz-marynista, autor jedynej biografii admirała floty Józefa Unruga – patrona Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej.

Marynarze, kadra oraz pracownicy cywilni Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej w Ustce mieli niezwykłą okazję spotkania i wysłuchania ludzi, którzy jako pierwsi, po 72 latach od tragedii, odnaleźli wrak polskiego niszczyciela eskortowego ORP Kujawiak. Spoczywa on na głębokości 100 metrów w pobliżu La Valletty na Malcie, a zatonął w nocy z 15 na 16 czerwca 1942 roku po wpłynięciu na niemiecką minę w trakcie eskortowania alianckiego konwoju. Zginęło na nim 13 polskich marynarzy. W spotkaniu zorganizowanym w ramach obchodów 100-lecia jednostki szkoleniowej uczestniczyli Piotr Wytykowski, wiceprezes stowarzyszenia Wyprawy Wrakowe i kierownik tych wypraw, Mark Aleksander nurek z USA, profesor Timmy Gambin z maltańskiego uniwersytetu, specjalista archeologii podwodnej, Krzysztof Korszewski oraz Mariusz Borowiak uczestnik wypraw i autor wielu książek o tematyce morskiej. Spotkanie z poszukiwaczami zostało wzbogacone projekcją filmu dokumentalnego, nakręconego w miejscu spoczynku wraku Kujawiaka, okrętu o numerze burtowym L72.

Film o odnalezieniu i eksploracji wraku Kujawiaka powstał w 2015 roku – mówi Mariusz Borowiak, uczestnik wyprawy, marynista. – Powstał on z myślą o tym, żeby pokazać, jak wyglądała sytuacja z odnalezieniem wraku i jego późniejszą eksploracją. Chcieliśmy pokazać historię okrętu, który przez 72 lata nie został odnaleziony. Tak się złożyło, że zanim polska ekspedycja w 2014 roku wyruszyła na Maltę, to wcześniej nurkowie z Włoch Malty i Anglii próbowali już odszukać Kujawiaka. Wydawało się, że sprawa jest prosta, ponieważ zachowały się raporty komandora Lichodziejewskiego, dowódcy Kujawiaka, ale okazało się, że pozycja zatopienia Kujawiaka jest nieprawdziwa. Tak się złożyło, że Piotr Wytykowski spotkał w USA syna jednego z członków załogi Kujawiaka i ten zaproponował mu przygotowanie ekspedycji, która podjęłaby próbę odnalezienia okrętu.

Największą zagadką historyczną Kujawiaka jest serce okrętu, czyli dzwon, na którym widnieje napis HMS Oakley. Jest to pierwotna nazwa niszczyciela wydzierżawionego przez Brytyjczyków sojuszniczej flocie. Wydobycie dzwonu przez Polaków nastąpiło w maju 2017 roku. To jedyny wydobyty dzwon polskiego okrętu, który zatonął po 1939 roku. Na dodatek bez polskiej nazwy okrętu. Mariusz Borowiak podkreśla, że okręty, które były przez Brytyjczyków wydzierżawione Polakom otrzymywały polska nazwę, znak taktyczny i dzwony z polską nazwa okrętu. Nie wiadomo, co się stało, że taki dzwon nie trafił akurat na Kujawiaka.

Spotkanie bo okazją do poznania wybitnego marynisty i autora biografii patrona Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej admirała floty Józefa Unruga. Mariusz Borowiak podkreśla fakt, że patron CSMW nigdy nie był Niemcem. Urodził się jako syn niemieckiego generała, ale pochodzenia polskiego. Wychowany został w kulturze polskiej. Chodził do polskich szkół. Po I wojnie światowej mógł pozostać w niemieckiej flocie, ale w 1919 roku przyjechał do Polski i w niej rozpoczął marynarską karierę, dochodząc do stopnia kontradmirała.

Józef Unrug jest postacią historyczną trochę zapomnianą, ale przywracana jest pamięć o nim. Tak naprawdę nie istnieje on w świadomości Polaków, jako bohater.

Bardzo dobrze się stało, że w ubiegłym roku sprowadzone zostały do Polski prochy admirała i jego żony Zofii, bo dzięki temu pamięć o nim wróciła – podkreśla Mariusz Borowiak. – W powszechnej świadomości funkcjonuje o nim niewiele. Mało kto wie, że będąc więźniem siedmiu oflagów nigdy nie zdecydował się przejść na niemiecką stronę. Mimo, że i Hitler, i Dőnitz proponowali mu objęcie wysokiej funkcji w Kriegsmarine. Charakterystyczne dla niego było to, że gdy podpisywał akt kapitulacji na Helu, to powiedział, że języka niemieckiego zapomniał 1 września 1939 roku.

Spotkanie, w którym uczestniczyła kadra, marynarze oraz pracownicy cywilni Centrum Szkolenia Marynarki Wojennej była doskonałą lekcją historii.

Bardzo się cieszyliśmy, gdy panowie przyjęli nasze zaproszenie, a sam temat ściągnął widownię – zaznaczył Grzegorz Okuljar, komendant CSMW w Ustce.

Mar. elew Gradowski uważa, że dobrze jest znać takie ciekawe epizody z historii marynarki. Szczególną jego uwagę przyciągnęły informacje o tym, że Polacy mają w swojej naturze pomaganie innym. Mar. elew Redzyński przyznał, że nie zawsze jest czas czytać o historii, a takie spotkania dostarczają wiedzy i budzą dumę, że należy się do tej elity.

Odkrywcy wraku ORP Kujawiak przywieźli replikę dzwonu okrętowego. Jak zaznaczył na koniec spotkania Piotr Wytykowski, wiceprezes stowarzyszenia Wyprawy Wrakowe, oryginalny dzwon okrętowy Kujawiaka nigdy nie wróci do Polski. Zostanie na stałe w maltańskim Muzeum Morskim w La Valletcie na Malcie. (opr. rkh)

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.