Mur ceglany ze śladami po kulach. Przed nim postać leżącego powstańca, ubranego w koszulę z zawiniętymi do łokci rękawami, bryczesy i wysokie oficerskie buty. W prawej dłoni zaciśnięty granat zaczepny, na ramieniu opaska. Lewa dłoń powstańca oparta na umieszczonej w centralnym punkcie pomnika tarczy z Syrenką, godłem Warszawy. U stóp mężczyzny płaczące dziecko. Nad figurą poległego wizerunek Orła Białego, który otula skrzydłami leżącego, skłaniając ku niemu głowę. Wysoko na tle muru płaskorzeźba autorstwa Jana Małety, przedstawiająca ukrzyżowanego Chrystusa kryjącego twarz w dłoni. W głębi widok płonącego miasta, kolumny Zygmunta, wyciągniętych ku górze ludzkich rąk. W tej formie pomnik Powstańców Warszawskich w Słupsku przetrwał do dziś.
Reporter: Joanna Wojciechowicz-Bednarek.
Zdjęcia: Andrzej Szczepański.
Zasoby archiwalne 2014-2017 TV Kanał 6.
DyskusjaJeden komentarz
Pan Krzysztof Skrzypiec opiera się tylko na dokumentach i jego wiedza jest nie kompletna. Na szczęście żyje jeszcze Pani Krysia lat 91 Powstaniec Warszawski, jej relacja jest całkiem inna. Cegły są oryginalnymi cegłami z Warszawy, wymienione zostały na cegły ze słupskiego muru na Mikołajskiej. Sama pomagała te cegły wrzucać na ciężarówkę, która zawiozła je do Warszawy i tam zostały zamienione i przywiezione z powrotem do Słupska. Drugim przekłamaniem jest też to że cegły zbierali Niemcy, cegły zbierali i czyścili mieszkańcy Słupska a w szczególności warszawiacy- powstańcy i ich rodziny. Duży wkład w tą ceglaną robotę mieli milicjanci ze szkoły, na rozkaz komendanta szkoły. Warto by te informacje sprostować, opierając się na relacjach jednej ostatniego świadka z jednej z pierwszych mieszkanek Słupska !